28 uur nog om de laatste noodzakelijke spullen te halen, een rondje over de kermis te lopen, op bezoek te gaan bij de een, te ontbijten bij de Hema met de ander, opa en oma's een dikke kus te geven en alles bij elkaar te rapen wat we in de (ik vrees te kleine) backpacks willen stoppen. Ohja, ook de rit naar Düsseldorf, het inchecken en het afscheid nemen van onze mama's komt bij die 28 uur.

Op het moment dat ik dit typ zitten we in de trein van Nijmegen naar Venlo, want naast alle voorbereidingen voor Afrika hadden we ook nog een studio in Nijmegen die we wilden bezichtigen. Per 1 augustus is ie van ons! Druk druk, maar dat maakt onze zin in de komende tijd niet minder. In tegendeel zelfs, de eerste kriebels voor onze reis naar Zambia begin ik nu toch echt te voelen!! Vooral het lezen van verhalen van vrijwilligers die op dit moment in Zambia zitten laat me wensen dat het zo snel mogelijk dinsdag is.

In de afgelopen week hebben we nog heel wat kilo's aan bagage gekocht, de laatste belangrijke info gekregen en zijn we ook te weten gekomen hoe ons gastgezin eruit ziet: een alleenstaande moeder die de zorg draagt over haar neef/neefje. Hoe en wat precies zullen we donderdag vanzelf gaan zien. Dinsdag (wat dus echt al morgen is) vliegen we om 21:20u vanuit Düsseldorf richting Dubai. Niet geheel in de juiste richting dus... Deze tussenstop duurt zo'n 3,5 uur. Gelukkig valt er genoeg te zien op zo'n enorm vliegveld waardoor we hopelijk niet al op elkaar uitgekeken raken voor we überhaupt in Zambia zijn aangekomen. Vanuit Dubai door naar Lusaka, hoofdstad van Zambia, voor een tweede tussenstop (ong. 1,5 uur). Om 17:20u zijn we dan er dan eindelijk: Livingstone! Hier worden we als het goed is opgewacht door de partnerorganisatie van Travel Active.

Heel veel meer dan dit weten we zelf ook nog niet. Wel leuk om te vertellen: onze (eerste) safari staat al vast, op 1 en 2 augustus naar Botswana! We hebben al verhalen gehoord en deze beloven wat, zin innnn! Veel mensen hebben me trouwens ook al gevraagd of ik mijn spullen al allemaal gepakt heb. Uhhm… nee? Zal wel iets kenmerkends voor mij zijn, alles op het laatste moment. Maar no worries, morgenvroeg ga ik beginnen! Stijn begint sinds gisteren ook een klein beetje stress te voelen trouwens, niets ernstigs hoor gewoon gezonde spanning (ik citeer: “Joa det is veur mich ff allemoal tevuul”, haha).

Ik ga bij deze weer verder met aftellen. Zodra we in Zambia zijn en de mogelijkheid hebben, zullen we weer iets van ons laten horen!

Liefs Christel en Stijn

Ps. Sinds vanmorgen een koortslip. Huilen.

Hakuna Matata